اسپینینگ
اسپینینگ اسم مستعاری است که از اسپین یعنی چرخیدن گرفته شده است و معنای همان دوک نخ ریسی را می دهد .
نوعی ورزش استقامتی که با دستگاه دوچرخه ثابت انجام میشود همچنین که موسیقی هم در اختیار دارید.
با توجه به کالری سوزی مناسب آن میتوان برای کاهش وزن گزینه مناسبی باشد . ضمن اینکه شعاع کمی برای انجام آن نیاز است .
این ورزش باعث حجیم شدن عضلات شما نمیشود و تمرکز آن بر عضلات پا است همچنین می تواند عضلات مرکزی بدن را نیز تقویت کند.
همچنین مقاومت یا دنده ی دوچرخه که می تواند به طور مداوم در سراسر کلاس تنظیم شود تا پدال زدن (رکاب زدن) ساده تر یا مشکل تر باشد یا حتی سرعت رکاب زدن فرد نیز از مواردی هستند که در شدت تمرین فرد تاثیر گذارند.
موقعیت بدنی و نشستن، یا پدال، ارتفاع زین (محل نشستن روی دوچرخه) و یا افزایش یا کاهش ارتفاع دسته های دوچرخه هم میتوانند به گونه ای تاثیر گذار باشند پس در مورد حالت مناسب هر کدام مربی شما را مطلع می کند.
تاریخچه
این ورزش از دهه 80 میلادی در آمریکا ، توسط اقای “جانی جی ” آغاز شده است و در ایران از سال86 به طور رسمی زیر نظر فدراسیون ایروبیک و آمادگی جسمانی فعالیت خود را آغازکرده است .
در حقیقت این رشته ورزشی توسط دوچرخه سواران کوهستان که ناچار بودند ساعتهای طولانی در شرایط سخت رکاب بزنند
ایجاد شد تا از این طریق بتوانند آمادگی جسمانی خود را بالاتر ببرند و مدتها در شرایط سخت کوهستان رکاب بزنند.
مزایا و معایب اسپینینگ
مزایا
از آنجاییکه ورزش هوازی و استقامتی است باعث تقویت سیستم قلبی عروقی میشود.
کالری سوزی آن قابل توجه است و به سبب اینکه تقریبا همه میتوانند از آن استفاده کنند ، برای کاهش وزن میتواند مفید باشد.
با اینکه تمرکز بیشتر بر عضلات پا میباشد اما میتواند عضلات ناحیه مرکزی بدن را نیز تقویت کند.
و احتمال آسیب دیدگی آن به نسبت بسیار پایین است و در مواردی برای افراد آسیب دیده نیز استفاده می شود.
موسیقی و فضا به نوعی از خسته کننده بودن جلوگیری می کند.
معایب
بخاطر تکراری بود حرکت تمرین و محل از نظر ذهنی ، برای برخی افراد می تواند خسته کننده باشد .
اگر فرم درست آن رعایت نشود نه تنها باعث تقویت عضلات مرکزی نمی شود بلکه باعث ایجاد کمر درد نیز می شود.
اگر به اندازه کافی حین تمرین آب ننوشید مانند بقیه رشته های ورزشی به مرور به کلیه ها آسیب وارد می شود.
